خیانت به شریک عاطفی : چرا نگران خیانت کردنیم؟
با مروری بر پژوهش‌های متعدد می‌توان خیانت به شریک عاطفی را نوعی رابطه جنسی یا عاطفی و یا جنسی-عاطفی با فردی غیر از همسر تعریف کرد که از همسر پنهان می‌شود. منظور از رابطه‌ی عاطفی صرف کردن منابع عاطفی مانند توجه، عشق، محبت و علاقه برای فردی غیر از شریک عاطفی است. بین خیانت جنسی و عاطفی تفاوت‌هایی وجود دارد اما اغلب ترکیبی از این دو رخ می‌دهد. در منابع مختلف اکثرا درباره‌ی فرد خیانت دیده صحبت می‌شود اما در این مقاله ما سعی داریم که خیانت را از دید فردی که مرتکب آن می‌شود بررسی کنیم. اگر فردی هستید که دچار این روابط شده‌اید و یا اینکه به دلایل مختلف نگران هستید که مرتکب خیانت شوید در ادامه‌ی این مقاله با ما همراه باشید.
چرا برخی علی‌رغم علاقه به شریک عاطفی خود به او خیانت می‌کنند؟
خیانت می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد اما مهم‌ترین چیزی که باید در نظر گرفت این است که خیانت چه چیزی را درباره‌ی شخص می‌گوید. تحقیقات در طی این سال‌ها عوامل شخصیتی مثل «برون‌گرایی، روان‌رنجوری، خودشیفتگی و روانپریشی در سطوح بالا را عامل خیانت عاطفی در نظر گرفته‌اند؛ همچنین نشان داده‌اند که افراد با خودکنترلی پایین، هیجان‌طلبی بالا و گرایش به روابط جنسی نامحدود بیشتر دست به خیانت می‌زنند.
عامل دیگری نیز وجود دارد که ممکن است کمتر به آن پرداخته شده باشد و آن، دلبستگی اضطرابی (دوسوگرا) است. دلبستگی از روابط نوزادان با مراقبان اولیه ناشی می‌شود که ماهیت این رابطه‌ی صمیمی اولیه، ماهیت روابط صمیمی یک فرد در سرتاسر زندگی او را تعیین می‌کند. دلبستگی بین کودک و مراقب اولیه‌ی او، منجر به تفاوت‌های فردی، اجتماعی و نیز انتظارات فرد نسبت به روابط عاطفی‌اش می‌شود. در ادامه به بررسی دلبستگی اضطرابی می‌پردازیم:
دلبستگی اضطرابی چیست؟
نوع دلبستگی افراد رابطه‌ی عاطفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و دلبستگی اضطرابی ممکن است پیامد‌هایی برای این روابط در پی داشته باشد. برخی مطالعات نشان می‌دهند که افراد با اضطراب بالا بیشتر درگیر خیانت می‌شوند؛ پس بر این اساس دلبستگی اضطرابی در زمینه‌ی خیانت یکی از پیامدهای منفی برای رابطه است.
فردی که دلبستگی اضطرابی دارد دائما نگران در دسترس بودن و پاسخگویی شریک عاطفی خود به نیازهایش است. حساسیت زیادی به رها شدن دارد و تمایل به نزدیکی بیش‌از حد به شریک عاطفی خود نشان می‌دهد. افرادی که دلبستگی آن‌ها از نوع اضطرابی است به شدت از رها شدن، طرد شدن، در دسترس نبودن و عدم پاسخگویی شریک عاطفی‌شان به نیازهای آن‌ها می‌ترسند.
پارادوکس اینجاست که افراد با دلبستگی اضطرابی نگرانی زیادی درباره‌ی رها شدن دارند و این باعث می‌شود دائما به شریک عاطفی خود بچسبند؛ پس چرا افرادی که از این می‌ترسند که شریک زندگی آن‌ها ممکن است آن‌ها را ترک کند، بیشتر درگیر خیانت می‌شوند؟ چیزی که ذاتاً رابطه را به خطر می‌اندازد؟ افراد با دلبستگی اضطرابی تمایل به تعهد بیشتر، تمایل به صمیمیت بیشتر، و فداکاری بیشتر در رابطه دارند و می‌خواهند که بیشتر به شریک عاطفی خود نزدیک باشند. پس چه اتفاقی می‌افتد که به کارهایی دست می‌زنند که به طور بالقوه شریک عاطفی‌شان را از آن‌ها دورتر کند؟ در این‌جا می‌توان عامل دیگری را در کنار این سبک دلبستگی آورد:
ترس از تنها بودن
ترس از تنها بودن چگونه است؟ نگرانی، اضطراب یا ناراحتی عمومی در مورد وضعیت بدون شریک عاطفی، به عنوان ترس از تنها بودن تعریف می‌شود. فشارهای اجتماعی و انگیزه‌های درونی برای وارد شدن به رابطه‌ی عاطفی می‌تواند ترس از تنها بودن را به وجود آورد. ترس از تنها بودن نگرانی‌هایی از قبیل: ناتوانی در دست‌یابی به رابطه عاطفی و یا حفظ آن رابطه، تنها ماندن تا آخر عمر و احساس ناکافی بودن را در دل خود جای داده است. به غیر از افراد تنها، افرادی که در رابطه هستند نیز این ترس را تجربه می‌کنند؛ چون از تنها شدن در آینده می‌ترسند.
دلبستگی اضطرابی باعث می‌شود که افراد ترس از تنها بودن یا تنها شدن را بیشتر تجربه کنند. این افراد دید منفی نسبت به خود دارند و خود را لایق عشق و محبت شریک عاطفی خود نمی‌دانند؛ از این رو دائما می‌ترسند که از طرف شریک عاطفی خود رد یا طرد شوند. این دل‌مشغولی راجع به رها شدن، آن‌ها را بیشتر به سمت ترس از تنها بودن و بدون شریک زندگی ماندن در تمام طول عمر می‌کشاند.
چه چیزی این افراد را به خیانت سوق می‌دهد؟
گفته می‌شود که افرادی که دچار دلبستگی اضطرابی هستند و در کنار آن ترس از تنهایی را تجربه می‌کنند به کوچک‌ترین سیگنال‌ها در مورد طرد احتمالی شریک عاطفی بسیار حساس هستند و به طور ناخودآگاه وابستگی خود را به شریک عاطفی کاهش می‌دهند تا از خود محافظت کنند. آن‌ها به دلیل عزت نفس پایین بسیار به این سیگنال‌ها هوشیار هستند و درصورت وجود تهدیدهای حداقلی، از رابطه کناره‌گیری می‌کنند و یا شریک خود را رد می‌کنند.
وقتی این افراد این تهدیدها را درک می‌کنند به دنبال شریک جایگزین می‌گردند و این سیگنال‌ها تمایل آن‌ها به خیانت بیشتر می‌کند. نگرانی شدید در مورد بدون رابطه ماندن باعث می‌شود که بخواهند کسی را در نیمکت ذخیره داشته باشند تا در صورت تنها شدن به آن پناه ببرند. این سیگنال‌ها می‌تواند از جمله غفلت شریک عاطفی و بی‌توجهی او باشد که فرد تصور می‌کند رابطه‌ی فعلی دچار مشکل شده و باید جایگزینی پیدا کند.
چطور از خیانت به شریک عاطفی جلوگیری کنیم؟
اولین راه برای جلوگیری از خیانت کردن آگاهی درباره‌ی خود است، اینکه با خیانت کردن قصد دست‌یابی به چه چیزی را دارید یا می‌خواهید چه‌چیزی را از دست ندهید؟ دومین راه این است که گره رابطه، نحوه و چگونگی به وجود آمدن تمایل به خیانت را پیدا کنید. در پس این تمایل نیازی برآورده نشده‌ای وجود دارد. این نیاز را شناسایی کنید و ببینید که چگونه شما را به سمت خیانت سوق می‌دهد.
پس از شناسایی این نیاز بهترین راه حل صادق بودن با شریک عاطفی است. با شریک عاطفی خود صادقانه درباره‌ی نیاز خود بگویید و درباره‌ی احساسی که به دلیل برآورده نشدن این نیاز در شما به وجود می‌آید صحبت کنید. بهترین و جامع‌ترین راه حل برای این موضوع مراجعه به مشاوره زوج درمانی و آگاهی نسبت به این چرخه است. در اتاق درمان و با کمک یک متخصص، احساسات خود را می‌شناسید، نیازهای خود را بررسی می‌کنید و با قوی کرد خود و آگاهی از این هیجانات می‌توانید بر این موضوع غلبه کنید.
درباره «روابط عاطفی» بیشتر بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید