چگونه ارتباط موثری داشته باشيم
احتمالا براي همه ما پيش آمده که با افرادي برخورد کرده ايم که به خوبي مي توانند با ديگران ارتباط برقرار کنند. اين افراد آن هايي اند که ديگران تمايل بيشتري به معاشرت با آن ها دارند، به راحتي مي توانند با ديگران ارتباط برقرار کنند، احساسات منفي خود را به صورتي محترمانه بيان مي کنند، پيام هاي خود را به صورتي واضح بيان مي کنند و در نهايت پس از گفت و گو احساسي مثبت از خود به جاي مي گذارند. آن ها در زندگي شخصي و خانوادگي خويش يک ارتباط موفق براساس توانايي بيان روشن افکار، احساسات، نيازها، درک موقعيت فرد مقابل در پاسخ گويي به نيازهاي ابراز شده، حساسيت در تشخيص افکار، احساسات و نيازهاي فرد مقابل را دارند.
در مقابل کساني هستند که هميشه در حل اختلافات خود با ديگران دچار مشکل اند؛ ديگران تا حد امکان از برخورد و گفت و گو با آن ها در گريزند. اين افراد ممکن است علي رغم علاقه به برقراري ارتباط به دليل ناتواني در شناخت افکار و احساسات خود و بيان واضح آن ها و هم چنين ناتواني در شناخت احساسات و نيازهاي ديگري، روابط خود را مخدوش مي کنند.
مولفه هاي رابطه رضايت بخش
رابطه رضايت بخش رابطه اي است که سه مولفه صميميت، مراقبت و آزادي را دارا باشد. منظور ما از صميميت اين است که يک فرد امکان درک کردن و درک شدن را داشته باشد. يعني اعتمادي که امکان در ميان گذاشتن خصوصي ترين افکار و احساسات را فراهم آورد. مي توان گفت رابطه اي صميمي است که طرفين به خوبي يک ديگر را مي شناسند، احساسات، افکار و اعمال يک ديگر را پيش بيني مي کنند و جراًت بيان عميق ترين احساسات و افکار را در رابطه خواهند داشت.
مراقبت مولفه مهم ديگري است و به معناي آن است که به رشد و خشنودي طرف ديگر کمک کنيم. مراقبت يعني شما به احساسات و نيازهاي فرد مقابل حساس باشيد و در جهت پيشرفت او قدم برداريد. ديگر مولفه کليدي رابطه رضايت بخش آزادي است. هنگامي شما رابطه اي رضايت بخش براي طرف مقابل فراهم مي کنيد که به او اجازه دهيد همان طور که دوست دارد عمل کند؛ کم ترين محدوديت و کنترل را داشته باشيد و او را همان گونه که هست بپذيريد و قبول کنيد. در بافت چنين رابطه اي اين درک به وجود مي آيد که به تجارب و احساسات من حساسيت نشان مي دهد، مرا درک مي کند و من را مهم و دوست داشتني مي داند.
چهار سبک ارتباطي
قاطعيت؛ برقراري ارتباطي صادقانه، روشن و مستقيم، همراه با احترام متقابل و اصيل.
پرخاشگري؛ برقراري ارتباط صادقانه، مبهم و بدون احترام و کنترل فرد مقابل.
سلطه گري؛ برقراري ارتباط غير صادقانه، مبهم و همراه با احترام ظاهري و کنترل فرد مقابل.
سلطه پذيري؛ برقراري ارتباط غير صادقانه، مبهم و غير مستقيم، همراه با احترام ظاهري، پيروي از فرد مقابل.
در پايان مي توانم به شما بگويم که ارتباط موثر برقرار کردن يک مهارت است. مهارت هاي ارتباطي مجموعه اي از رفتارهاست که کيفيت ارتباط شما را با شخص ديگر مشخص مي کند. کسي که در اين زمينه مهارت و توان مندي بيشتري دارد مي تواند روابط موفق تري هم تجربه کند. شاه کليد دستيابي به ارتباط موثر با گفت و گوي سازنده آغاز مي شود. حال به روابط خود نگاهي بيندازيد. چگونه ارتباط برقرار مي کنيد؟ آيا فکر مي کنيد مي توانيد گفت و گوي موثري در روابط تان داشته باشيد تا در نتيجه آن رابطه موفق تري را تجربه کنيد؟
بیشتر بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید