مرگ را اَرباب خود می‌پندارم و تازیانه‌اش را دستی مهربان با او می‌تازم تا غار دور افتاده‌اش، تا اقامتگاهش می‌خواهم وانَهم عطرِ تابستان را رو بر تابم از غلاف دانه‌هایی… بیشتر بخوانید
برای انسان تصور این که زمان در جریان باشد و روز و شب از پی هم بگذرد اما ناقوس مرگ و نیستیِ او به ناگاه به صدا درآید، دردناک است.… بیشتر بخوانید
کلینیک روانپویشی آگاه
