من به روایت من داستان رویارویی شخصی آدمی با خود است.
من چگونه در کشاکش لذت و درد زندگی خود را می بیند، تجربه می کند، می آزماید، در خود تامل می کند، خود را تحمل می کند و در این فرایند به نحوی گذرا صفا و کمال را تجربه می نماید.

خود شناسی فرآیندی است که محصول آن پیش روی ماست و مهم انگاشته می شود، اما از خود این فرآیند اغلب غفلت می شود. تصویر و روایت ما از خود و رفتار های سالم و ناسالمی که متاثر از خودشناسی ما هستند مورد مداقه قرار می گیرند، اما خود این فرایند پنهان می ماند.کتاب من به روایت من نه محصول این فرایند،که خود این فرایند را وارسی می کند.

شناخت خود تقریباً در تمامی فرهنگ ها، با آدابی متفاوت، مهم انگاشته شده است. زیرا یک ارزش غایی است و لازمه زندگی با صفا و کمال اما آدمی چندان تاب آن را ندارد. همین تاب نداشتن است که محور عمده نظری ها و فون روش های مختلف روان درمانی شده است.

بشر همواره در تلاش برای غفلت زدایی و افزایش ظرفیت مواجهه با خود بوده است.
ضرورت شفای درد زندگی بشر را سراسیمه مشغول نتیجه فرایند خودشناسی کرده است، اما از خود آن فرایند غفلت شده است.

من به روایت من (چاپ چهارم) نه محصول، که خود این فرایند را وارسی و تبیین کرده و نحوه بکارگیری آن در زندگی را نشان داده است:
من چگونه من را در فرایند تجربه و تأمل روایت و به سوی انسجام حرکت می کند.

توضیحات تکمیلی