تا به حال مفهوم فانتزی های ناهشیار را شنیده اید؟
میدانستید مهمترین عامل هدایتگر رفتار ما همین فانتزی های ناهشیار می باشند؟
یه روز همه چیز درست میشه! به هرچی بخوای میرسی! میدونم که میشه! فقط کافیه بخوای! اگر اون ماشینو بخرم دیگه هیچی نمیخوام! یه روزی چنان قدرتی پیدا میکنم که همشونو خار و خفیف میکنم! میمیرم و این همه درد تموم میشه و از فکر به مرگ آروم میشم! اون اگه بمیره همه چی درست میشه! مدام به معشوقم فکر می‌کنم و خودمو تو موقعیت هایی که میتونیم با هم باشیم تصور می‌کنم و لذت میبرم! همه رقبا رو کنار میزنم و خودم بدستش میارم! من خوشگل ترینم! اون عاشق منه، از نگاهاش معلومه! خودم میدونم چقدر باهوشم! و..

اینها نمونه هایی از فانتزی های ناهشیارند که نیروی انگیزشی رفتار ما محسوب می شوند.
هرچقدر سطح پختگی روانی بالاتر باشد، فانتزی ها به واقعیت نزدیک تر می‌شوند.
در واقع یکی از شاخصه های سلامت روان نزدیکی فانتزی ها با واقعیت زندگی است.
آنچه که در واقعیت برای ما قابل ارضا نباشد، در فانتزی ارضا می کنیم..

سوال اینکه ما چگونه با واقعیت روبرو میشویم؟ ذهن مادامی که در حال ارضا می باشد در دنیای فانتزی سِیر می‌کند و حین مواجهه با ناکامی با واقعیت روبرو می‌شود.

اگر دنیای بیرونی و مراجع دلبستگی؛ ما را متناسب و بجا ناکام کنند رابطه خوبی با واقعیت برقرار می کنیم، در غیر این صورت مجبور به پناه بردن در دنیای فانتزی هستیم. زیگموند فروید عمیقا به توضیح فانتزی های ناهشیار پرداخته.

ما در این دوره با بررسی فانتزی های عاشقانه “وِرتِر جوان” و دنیای خیالی “والتِر میتی” به تبیین اصل فانتزی و رابطه آن با ناکام شدن و درک واقعیت از منظر روانکاوی می پردازیم.

این کارگاه عمومی روانشناسی فقط برای روانشناسان طراحی نشده و عموم علاقمند به روانکاوی هم می‌توانند در این دوره شرکت نمایند.