اهداف اصلی مرحله فشار در CDS

１. تحریک و ایجاد اضطراب ناهشیار در انتقال. در پی مرحله فشار، اضطراب به عنوان اولین نشانه از ناهشیار بروز می‌یابد. اضطراب ناهشیار برای درمانگر در سراسر فرایند درمان، یک راهنما است.
２. تحریک و تشدید احساسات متعارض انتقالی
３. تحریک و تشدید مقاومت
４. متبلور ساختن درجاتی از مقاومت در انتقال. به این معنا که تمام دفاع‌های کاراکتر را به سمت درمانگر متمایل کنیم.
５. افزایش احساسات انتقالی درنهایت منجر به افزایش پیمان درمانی ناهشیار می‌شود.

هنگامی که نسبت به احساسات انتقالی بیمار که او از آنها اجتناب میکند با این سوال ساده که: همین حالا درکنار اضطرابی که داری، نسبت به من چه احساساتی داری؟ ” فشار می‌آوریم، این کار اضطراب ناهشیار را به ارتباط مستقیم با تمام نیروهای احساسات دفن شده‌ای که پشت اضطراب پنهان شده اند می‌آورد. اگر درمانگر محکم در مرحله فشار بماند، دیر یا زود، احساسات انتقالی متعارض همواره افزایش می‌یابند. از اولین دقایق مصاحبه، تکلیف درمانگر این است که فرایندی پویا و واضح ایجاد کند، به عبارتی دیگر، نیروهای پویای آسیب شناختی روانی که در ناهشیار بیمار وجود دارد را ‌به جنبش درآورد.

منبع:

ترجمه بخشی از مقاله ی

Technical and methapsychological roots of DAVANLOO’S intensive short term dynamic psychotherapy Central dynamic sequence: phase of pressure (part I)