• خانه
  • خدمات
    • روان درمانی و مشاوره فردی بزرگسال
    • روان درمانی و مشاوره کودک و نوجوان
    • ارزیابی و سنجش روانشناختی
    • مشاوره تحصیلی و شغلی
    • آموزش های تخصصی
    • آموزش های عمومی
  • نوشته های مفید
  • وبینارها و کارگاه ها
    • آخرین وبینارهای تخصصی:
      • پکیج آموزشی دوره ی آموزشی ارتباط درمانی
      • دوره جامع درمانگری ISTDP
      آخرین وبینارهای عمومی:
      • مشق بدون اشک (آفلاین)
      • مدیریت خشم والدین (آفلاین)
      بخش وبینارها و کارگاه ها
    • وبینارها و کارگاه ها
    • کارگاه های آموزشی
  • تیم آگاه
    • روانشناسان و مشاوران
    • نویسندگان
  • فروشگاه
  • گالری
    • ویدئو
  • درباره ما
کلینیک روان پویشی آگاه
  • خانه
  • خدمات
    • روان درمانی و مشاوره فردی بزرگسال
    • روان درمانی و مشاوره کودک و نوجوان
    • ارزیابی و سنجش روانشناختی
    • مشاوره تحصیلی و شغلی
    • آموزش های تخصصی
    • آموزش های عمومی
  • تیم آگاه
    • روانشناسان و مشاوران
    • نویسندگان
  • نوشته های مفید
  • وبینارها و کارگاه ها
    • ورود به بخش وبینارها و کارگاه ها
    • آخرین وبینارهای تخصصی:
      • پکیج آموزشی دوره ی آموزشی ارتباط درمانی
      • دوره جامع درمانگری ISTDP
      آخرین وبینارهای عمومی:
      • مشق بدون اشک (آفلاین)
      • مدیریت خشم والدین (آفلاین)
      بخش وبینارها و کارگاه ها
  • فروشگاه
  • درباره ما
    • گالری
      • تصاویر
      • ویدئو
    • تماس با ما
    • قوانین و مقررات
پورتال آگاه
0
کلینیک روان پویشی آگاه
0
پورتال آگاه

از هیچ کس توقع نداشته باش

توسط ریحانه نیک گو درروابط عاطفی

گاهی تو صفحات مجازی یا تو دیالوگ فیلما می شنویم و می بینیم که میگن:

“فقط باید به خودت تکیه کنی”

“برای حال خوبت منتظر هیچ کسی نباش”

“از هیچ کس توقع نداشته باش”

“به هیچ کس دل نبند”

و به ما توصیه می کنن که برای داشتن حال خوب، اینجوری فکر کنیم و زندگی کنیم.

چی میشه که این جملات رو به خودمون میگیم؟

آدما وقتی تازه رابطه شون با یه آدمی که براشون مهم بوده تموم میشه، یا وقتی جایی انتظار کمک و همراهی دارن و به این نیازشون توجه نمیشه، بیشتر به این جمله ها پناه می برن. اما چرا؟

ما انتظاری از یه آدم مهم تو زندگیمون داشتیم و اون انتظار برآورده نشده و در واقع نیاز ما ناکام شده. گفتن این جملات، یه راهه برای تجربه نکردن ناکامی. در آغاز قصدش اینه که از ما مراقبت کنه، میخواد ما دیگه ناکامی رو تجربه نکنیم، میخواد با انتخابِ فاصله گرفتن و انتظار نداشتن از دیگران، دیگه طعم تلخ نیاز داشتن اما برآورده نشدن رو نچشیم.

اما وقتی این راه که در ابتدا قصدش مراقبت از ما بوده، منجر بشه به ندیدن نیازهای طبیعی مون به دیگران، نیازمند بودن ما رو زیر سوال میبره. اون وقت دیگه فرصت تلاش برای ایجاد فضای ارتباطی که میتونه کامیاب کننده باشه و میتونه باعث بشه طعم شیرین برآورده شدن نیازهای عاطفی مون رو بچشیم، رو از ما میگیره.

و بهای این راه چیه؟ با این نگرش ما وارد فضای انزوا میشیم در تنهایی خودمون تقلا می کنیم برای برآورده کردن نیازهایی که نیازمند برآورده شدن در رابطه هستند. ندیدن نیاز به رابطه، در واقع ندیدن بخشی از وجود خودمونه. و آیا با رفتن به غار تنهایی و تلاش برای از بین بردن بخشی از وجودمون، میتونیم حال خوب رو تجربه کنیم؟

قرار نیست از آدمای نزدیکمون انتظاری داشته باشیم؟!

تو روابط نزدیک ما نسبت به هم حقوقی داریم و انتظاراتی از همدیگه داریم. ما نیاز داریم وقتی عزیزمون رو از دست میدیم، اطرافیانمون به فکر ما و کنار ما باشن. ما نیاز داریم همسرمون به موفقیت ها و مشکلات ما توجه داشته باشه. ما نیاز داریم وقتی حالمون خوب نیست، دوستای صمیمیمون از ما سراغ بگیرن. ما نیاز داریم خانواده مون از شادی ما خوشحال بشن و به موفقیت های ما افتخار کنن. نمیشه از رابطه انتظار نداشت چون اگر نیاز به طرف مقابل نداشتیم باهاش رابطه برقرار نمی کردیم.

اما آیا این به این معناس که اونی که باهاش رابطه ی نزدیکی داریم، باید همیشه ما رو درک کنه؟

نه.

باید همراه ما باشه همیشه؟

نه.

باید همیشه به خواسته های ما توجه کنه؟

نه.

چرا؟

چون ما با آدمی ارتباط برقرار کردیم که خواسته های خودشو داره، تعارضات خودشو داره، نقص های خودشو داره؛ و عشق و علاقه ی بینمون باعث نمیشه اون به یه مراقبت گر و حمایت گر تمام و کمال تبدیل بشه.

ناکامی، جزء دردناک و جدایی ناپذیر رابطه

ما آدما طوری آفریده شدیم که خودمون به تنهایی برای حال خوب خودمون کافی نیستیم. باید گوش شنوایی باشه تا مشکلات، دغدغه ها، و رویاهای ما رو بشنوه. باید کسی باشه که به حال روحی ما و خواسته های ما توجه کنه. باید آغوشی باشه تا ما رو در بر بگیره. ما تو رابطه میریم چون به رابطه نیاز داریم، و تجربه ی ناکامی جزئی از رابطه است. همون جوری که در رابطه با اولین عشق زندگیمون یعنی مادرمون هم بوده، یه موقعایی مامان خسته بوده، یه موقعایی فکرش درگیر مشکلات خودش بوده، یه زمانایی رو به خودش و پیشرفت خودش اختصاص می داده و در نتیجه تمام و کمال مال ما نبوده.

ناکامی اسمش روشه، چیزی رو میخوای اما دریافت نمی کنی، پس درد داره، پس تحملش سخته. موقعی که ناکام میشی احساس می کنی که تنهایی. سعی می کنی یه جوری درد این ناکامی رو کمترش کنی. یکی از این راه ها میتونه گفتن اون جملات بالا و سعی در این باشه که صرفا به خودمون اتکا کنیم. اما احتمالا بعد از اینکه یه مدت از تجربه ی ناکامی ما بگذره، دوباره صدای نیازهایی که ما سعی در ساکت کردنشون داشتیم، به گوش میرسه و باعث میشه ما دوباره به جستجوی یه رابطه بپردازیم.

دریچه ی نگاه ما به ناکامی و نیاز به ارتباط

نوع نگاه ما به نیاز داشتن به دیگران و تجربه ی ناکامی مهمه. اگر نیازمند بودن به دیگری رو بخشی طبیعی در خودمون ببینیم دیگه به نیازهامون و به خودمون بابت این نیازمند بودن حمله نمی کنیم. اگر ناکامی رو بخش جدانشدنی از رابطه ی انسانی بدونیم، با تجربه ی هر ناکامی اونقدر اذیت نمیشیم که بخوایم به کلی قید رابطه و نیازهامون رو بزنیم.

همون طور که ناکامی بخش جدانشدنی و طبیعیه یه رابطه است، رابطه ی رضایت بخش باید بیشتر کامیاب کننده باشه تا ناکام کننده. ما در رابطه باید بیشتر توجه و مراقبت رو دریافت کنیم تا حالمون خوب باشه. و وقتی ما به خودمون و نیازهای خودمون حمله نکنیم و اون ها رو با آغوش باز بپذیریم، اون وقته که اگر با موقعیت یا فردی مواجه شدیم که به نیاز های ما اهمیت نمیده، میتونیم واقع بینانه تر رفتار اون آدمو ببینیم، تصمیم بهتری بگیریم و واکنش سازگارانه تری برای برآورده شدن نیازمون و کیفیت رابطه مون داشته باشیم.

 

بیشتر بخوانید:

  • حال من خوب است، اما تو باور نکن!
  • از خودم بدم میاد!
  • رابطه ناایمن
  • چه قدر من احمقم!!
  • ازدواج های موفق و ناموفق
ارتباطانتشار از دیگرانانتظار داشتنتوقعتوقع داشتندفاع های روانیرابطهرابطه عاشقانهرابطه عاطفیصمیمیتموانع صمیمیت
27 مطلب
ریحانه نیک گو
ناکامی
ریحانه نیک گو

جستجو

دسته بندی مطالب

  • آزمون ها (۶)
  • احساسات (۴۵)
  • اختلالات روانی (۴۳)
  • اختلالات شخصیت (۱۸)
  • استعدادیابی (۲)
  • اضطراب (۱۳)
  • تحصیلی (۴)
  • تحلیل فیلم (۲۹)
  • خودشناسی (۷۶)
  • داستان های اتاق درمان (۴)
  • درمان (۳۰)
  • دسته‌بندی نشده (۲)
  • روابط عاطفی (۵۶)
  • سلامت روان (۸۵)
  • شفقت خود (۱۷)
  • کودک و نوجوان (۴۵)
  • مبانی نظری (۲۱)

موضوعات

احساس احساسات احساس گناه ارتباط استرس اضطراب افسردگی تحلیل روانشناختی فیلم تحلیل روانشناسی فیلم تحلیل روانکاوانه فیلم تحلیل فیلم خشم خودشناسی درد درمان دفاع روانی دلبستگی رابطه رابطه عاشقانه رابطه عاطفی رنج روابط صمیمانه روابط عاطفی روان درمانی سرزنش سرزنش خود سرکوب احساسات شفقت شفقت خود صمیمیت عشق غم فرزندپروری فقدان مکانیسم دفاعی ناهشیار نقد فیلم هیجان وابستگی ویروس کرونا پذیرش پرخاشگری کرونا کنترلگری کودک
  • من ديوانه نيستم!
    نوشته قبلیمن ديوانه نيستم!
  • نوشته بعدیتقصیر من؟ تقصیر تو!
    من ديوانه نيستم!

مطالب مشابه

موانع ارتباطی و مشکلات عاطفی؛ از دلایل شکست رابطه
روابط عاطفی سلامت روان

موانع ارتباطی و مشکلات عاطفی؛ از دلایل شکست رابطه

شکست عاطفی چیست و چگونه با آن کنار بیاییم؟
روابط عاطفی سلامت روان

شکست عاطفی چیست و چگونه با آن کنار بیاییم؟

مرزبندی در روابط
روابط عاطفی

مرزبندی در روابط

داستان تکرار زندان عشق…
روابط عاطفی

داستان تکرار زندان عشق…

مار از پونه بدش میاد، در لونه اش سبز میشه
خودشناسی روابط عاطفی

مار از پونه بدش میاد، در لونه اش سبز میشه

یک قربانی هستیم یا عشقی اصیل را تجربه می‌کنیم؟
روابط عاطفی

یک قربانی هستیم یا عشقی اصیل را تجربه می‌کنیم؟

دیدگاهتان را بنویسید (لغو پاسخ)

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای مورد نیاز علامت گذاری شده اند *

کلینیک روانپویشی آگاه

Agah New Logo and Typeface

مرکز ارائه خدمات روانشناسی آگاه خانواده بزرگی از مراجعین و متخصصین را بنیان نهاده است که ارتباطی صمیمانه و در عین حال حرفه‌ای با یکدیگر دارند.

راه‌های ارتباطی

شیراز، خیابان ملاصدرا، ابتدای کوچه ۱۰
کد پستی :‌ 7193645198
۰۷۱۳۶۴۷۴۶۶۰
۰۹۰۱۵۴۴۲۷۲۲
clinicagah@gmail.com

گواهی ها

لینک های سریع

  • خانه آگاه
  • خدمات
  • وبینارها و کارگاه ها
  • تماس با ما
استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است | کليه حقوق اين سايت متعلق به «کلینیک روان‌شناسی آگاه» است.
Copy

در واتساپ پیام بدید!