تقسیم وظایف در زندگی مشترک؛ نحوه تقسیم کار بین زن و شوهر
تقسیم وظایف در زندگی مشترک، شاید در ابتدا مورد مهمی به نظر نرسد. اما وقتی هر دو زوج شاغل باشند میتواند به منبع اصلی درگیریهای زناشویی تبدیل شود. امروزه در فرهنگ ما تقسیم وظایف در زندگی مشترک ارزش به حساب میآید، اما آیا زوجین در جهت این عمل کردن به این ارزش قدمی برمیدارند؟
به طور سنتی در تقسیم وظایف، زنان مسئولیت خانه و فرزندان و در مقابل شوهران مسئولیت درآمد خانواده را بر عهده میگیرند. همانطور که اکثر زنان تا به حال متوجه شدهاند، مردان انگیزه زیادی برای انجام امور خانهداری ندارند. بسیاری از شوهران فکر میکنند که هر تلاشی برای کمک به مسئولیتهای خانه نشاندهنده یک فداکاری بزرگ است. اما از دیدگاه زن، او صرفاً بخش کوچکی از سهم خود را از کار انجام میدهد.
فهرست محتوا:
Toggleتقسیم وظایف در زندگی مشترک چه زمانی تبدیل به تعارض میشود؟
تقسیم وظایف در زندگی مشترک، ابتدا به نظر آسان میآید، زوجین باهم ظرف میشویند، تخت خواب را مرتب میکنند، نظافت میکنند اما این وظایف وقتی منجر به تعارض میشوند که فرزندی به دنیا میآید. بچهها نیازهای بزرگی ایجاد میکنند، هم نیاز بیشتر به درآمد و هم مسئولیتهای خانگی بیشتر. در این زمان مسئولیتها عوض نمیشود بلکه مسئولیتهای جدیدی اضافه میشود. هرکدام چه مسئولیتی را باید برعهده گیرد؟
راه حل تقسیم وظایف در زندگی مشترک
در ازدواجهای مدرن که هردو زوج شاغل هستند ممکن است وظایف به صورت داوطلبی باشد؛ یعنی هنگام انجام یک مسئولیت هرکس که داوطلب باشد آن را انجام دهد. اما این یک روش فاجعهبار به خصوص برای زن خانه است. زیرا در نهایت خودشان مجبور به انجام مسئولیتهای بچه و خانه میشوند و از حمایت نکردن همسر خود رنجیده میشوند. اگر مسئولیت خانه به هرکسی که حوصله انجام آن را دارد داده شود، کاری از پیش نمیرود و اگر دیگری از همسرش کمک بخواهد هم باز نتیجه مطلوبی نخواهد داشت؛ اما اگر تقسیم کار بین زن و شوهر با توافق دو جانبه انجام شود همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت.
همچنین بخوانید: معرفی کتاب گفتگوهای عاشقانه
چگونه کارهای خانه را تقسیم کنیم؟
در زیر به برخی موارد که در تقسیم وظایف در زندگی مشترک باید در نظر گرفته شود، اشاره میکنیم:
گام اول: تمام وظایف خود را لیست کنید
همسران معمولا کارهایی که انجام میدهند را خیلی زیاد میبینند. در مقابل فکر میکنند که شریک عاطفیشان آنها را نادیده میگیرد و یا به اندازه خودش، حمایت و کمک نمیکند. ممکن است شما هر روز ظرفها را بشویید، خانه را جارو کنید، به گلها آب بدهید اما این به این معنی نیست که شریک عاطفی شما از آنها خبر دارد. این لیست به شما کمک میکند تا یکدیگر را از وظایفی که انجام میدهید آگاه کنید. با این لیست شما به همسر خود آگاهی میدهید که در وظایف خود کوتاهی نمیکنید و در مقابل انتظارات خود را هم به او میگویید.
گام دوم: از خود بپرسید «باید از انجام چه کارهایی صرف نظر کنم»
گاهی اوقات ما در وظایف زندگی مشترک کارهایی را انجام میدهیم صرفا بخاطر اینکه جامعه آن را وظیفهی ما میداند یا گاهی کارهایی را انجام میدهیم که والدینمان انجام میدادند. به عنوان مثال جامعه وظیفهی آشپزی کردن را از وظایف زن در خانه میداند و یا شما همیشه دیدهاید که در خانواده پدر شما مسئولیت خرید را بر عهده داشته است.
اینها لزوما به این معنی نیست که شما هم باید طبق همین اصول وظایف را تقسیم کنید. سعی کنید با رعایت انصاف کارهای منزل را بین اعضای خانواده خود تقسیم کنید. شاید بتوانید با توافق دوجانبه از انجام بعضی کارها صرف نظر کنید. فکر کردن به اینکه چه کارهایی را میتوانید رها کنید میتواند بار این فشار را از شما بردارد.
گام سوم: از خودتان بپرسید «چه وظایفی را میخواهم بر عهده بگیرم»
انجام مسئولیتها ممکن است فداکاری به نظر برسد و با خود فکر کنید که چقدر کسلکننده هستند؛ اما در واقع همیشه اینچنین نیست! فرض کنید که شما یک آشپز ماهر هستید و از آشپزی لذت میبرید در این صورت نه تنها بر عهده گرفتن این مسئولیت برای شما طاقتفرسا یا کسلکننده نخواهد بود بلکه از آن لذت خواهید برد. با شناختن شخصیت و علاقهمندیهای خود و همسرتان میتوانید این موارد را بررسی کنید. البته این موارد در جلسات مشاوره زوج درمانی با یک زوج درمانگر ماهر نیز به خوبی نمایان میشود؛ که میتوانید از آن کمک بگیرید.
تقسیم وظایف در زندگی مشترک ممکن است احساسات خوبی را به دنبال نداشته باشد، اما باید بدانیم که هر تحولی در زندگی مسئولیتهایی با خودش به همراه دارد، زندگی مستقل و تکنفره حالا به زندگی دونفره تبدیل شده است و پذیرفتن زندگی مشترک یعنی پذیرفتن تمام این مسئولیتها. بنابراین ما در اینگونه تعارضها علاوه بر در نظر گرفتن توقعات و نیازهای خود، باید به سهم خود در این تعارضها نیز آگاه باشیم.
درباره راحله کرمی
من راحله کرمی، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی بالینی در سال 1401 هستم. از سال 1395 تحصیلات خود را در رشته روانشناسی در مقطع کارشناسی شروع کردم. در این سالها با رویکردهای زیادی آشنا شدم اما در آخر رویکرد هیجانمدار را که با امیال درونی من تناسب داشت، برگزیدم. از سال 1399 شروع به گذراندن دورههای درمانگر فردی با رویکرد هیجانمدار از قبیل دورههای درمان افسردگی، اضطراب و تروما و... کردم. در کنار آن تلاش بر این داشتم که علم روز روانشناسی را از طریق دورههای آنلاین در دانشگاههای مختلف دنیا یاد بگیرم. علاوه بر آن به دلیل علاقه به رشته روانشناسی و مطالعات در این حیطه، از سال 1400 شروع به تولید محتوا و نویسندگی کردم. در طی این سالها تلاش کردم که با مطالعه مطالب و مقالات به روز روانشناسی علم خود را در اختیار کسانی بگذارم که به دنبال آگاهی هستند. و همیشه امید دارم که بتوانم قدمی هرچند کوچک برای رسیدن شما به این آگاهی باشم.
نوشتههای بیشتر از راحله کرمی
دیدگاهتان را بنویسید