اضطراب در ابتدای جلسه درمان

اضطراب ابتدای یک جلسه رواندرمانی ممکن است اساسا از سه منبع مختلف نشئت گرفته باشد:

۱) یک نیروی پویشی، دلیل اضطراب ابتدای جلسه رواندرمانی:

به معنی بیدار شدن تکانه/احساسی که اضطراب ناهشیار را بر می انگیزد. این اتفاق فقط برای بیمارانی ممکن است بیافتد که روانرنجور باشند. ممکن است این تکانه/ احساس با مشکلی که اخیرا، قبل از جلسه درمان رخ داده مرتبط باشد.
برای مثال، ممکن است بین بیمار و همسرش جر و بحثی رخ داده باشد.

یا این اضطراب ممکن است ناشی از انتقال باشد. برای مثال، به علت فعالیت جدید ناهشیار بیمار، به عنوان پیامد جلسه رواندرمانی قبلی باشد.

اگر اضطرابی که ناشی از انتقال است درابتدای جلسه آزمایشی بیدار می شود، به علت احساسات انتقالی ای رخ داده که از قبل وجود داشته اند. برای مثال، به این علت که بیمار مدت زیادی در لیست انتظار درمانگر برای درمان قرارداشته.

۲) ساختار شخصیت آسیب دیده با ظرفیت پایین برای تحمل اضطراب (شخصیت شکننده یا مرزی):

اگر بیمار اساسا فردی مضطرب باشد، همانگونه که در سوپرمارکت و یا هنگامی که به تختش می رود تا بخوابد مضطرب است، هنگامی که نزد درمانگر می رود نیز مضطرب خواهد بود. بنابراین اضطراب در جلسات درمان، به طور خاص مرتبط با این جلسات نیست و از یک نیروی پویشی ناشی نمی شود.

۳) یک خطر واقعی:

اگر بیمار هنگام رانندگی به سمت محل کار درمانگر، از تصادفی که بسیار نزدیک بوده که اتفاق بیافتد نجات پیداکرده، ممکن است با حالتی به جلسه درمان بیاید که ترسیده باشد و به صورت آگاهانه ای مضطرب باشد.

برای مطالعه درباره ی نشانه های بیماران دارای سوپرایگوی آسیب دیده، مقاله آن را در بلاگ تخصصی آگاه مطالعه نمایید.

برای مطالعه در مورد «تکنیک استاندارد دوانلو برای بازگشایی ناهشیار»، اینجا کلیک کنید.

منبع:

ترجمه بخشی از مقاله رودولف بلولر با نام:

Anxiety as an indicator of initial transference resistance and its handling in intensive short term dynamic psychotherapy.