نشانه های بیماران دارای سوپرایگوی آسیب دیده

دوانلو این موارد را نشانه های بیمارانی می داند که از سوپرایگوی آسیب دیده رنج می برند:

۱. رفتارهای خودتخریب گر
۲. تکانه های قتل خواهانه و دیگر آزارانه ی سرکوب شده
۳. احساس گناه و غم شدید
۴. فقر ایگو و مقاومتی عمده نسبت به نزدیکی هیجانی

در بازگشایی آغازین ناهشیار بیمارانی که سوپرایگوی آسیب دیده دارند، بسیار ضروری است که ابتدا مقاومت دربرابر نزدیکی هیجانی در انتقال مورد توجه قرار گیرد.

شکست در انجام این کار و ادامه کار با تکانه های زیربنایی، خطای پرتکرار بالینگران تازه کار است.

قطعا بیماری که نمی تواند صمیمیت و نزدیکی را تحمل کند، در ابتدای کار به درمانگر، که یک غریبه است اجازه نخواهد داد که به احساسات سرکوب شده ی دردناکِ دفن شده ی او نزدیک شود…

تا زمانی که این سد توسط بیمار فروکش نکند، درمانگر نمی تواند به او در نفوذ به دیوارهای ضخیم دژ ناهشیارش بپیوندد.

ابتدا باید این زندان بر خود تحمیل شده در سطحی تاثیرگذار، برای بیمار روشن شود.

اولین چالش با مقاومت دربرابر نزدیکی هیجانی در این بیماران، معمولا منجر به موج عظیمی از احساسات دردناک می شود.

برای مطالعه در مورد تکنیک استاندارد دوانلو برای بازگشایی ناهشیار، اینجا را کلیک کنید.

منبع:

ترجمه بخشی از مقاله جونز با نام:

Grief, Guilt and Resistance to emotional closeness in Davanloo’s Technique of Unlocking the unconscious